شادی شما همان اندوه بی نقاب شماست . چاهی که خنده های شما از ان بر می اید چه بسا که با اشکهای شما پر می شود. هر چه اندوه درون شما را بیشتر بکاود،جای شادی درون شما بیشتر می شود. مگر کاسه ای که شرتب را در بر می گیرد همان نیست که در کوره کوزه گر سوخته تست. پاره ای از شما می گویید شادی بر تر تز اندکه است .پاره ای دیگر می گویید اندوه بر تر است. اما من به شما می گویم این دو از همدیگر جدا نیستند این دو با هم می ایند هر گاه شما یکی از انها را بر سر سفره مینشانید به یاد داشته باشید،ان دیگری در بستر شما خفته است.